Vervolg eerste paar dagen

Nu kan ik ook met de fiets richting de universiteit of het centrum fietsen, aangezien het openbaar vervoer (zoals alles in Zwitersland) flink wat geld kost .. In de middag zijn we op zoek gegaan naar het hoofdgebouw van de universiteit van Bern, maar Bern kent wat niveauverschillen en dit leverde een mooie zoektocht op naar trappen/liften etc om op het goede niveau uit te komen. Eenmaal daar was ik sterk onder de indruk: wat een práchtig gebouw/campusterrein hebben ze hier (en zo groooot)! (FOTO) Het registeren op de universiteit verliep iets minder vlot, blijkbaar is de International Office enkel geopend op dinsdagen en donderdagen tussen 10-13 uur, en natuurlijk waren wij er pas rond 15 uur. Gelukkig konden ze ons uiteindelijk bij de infobalie verder helpen (nadat ik de typische koeienbel gebeld had .. typischer Zwitsers wordt het niet?) en werd er iemand opgeroepen om deze internationale student te registeren. Nu heb ik mijn officiële studentenkaart in ontvangst mogen nemen! Ook het aanmelden bij ESN liep niet zo vlot, dit kantoor kent geen regelmatige openingstijden en was gisterenmiddag helaas gesloten, dus dit avontuur wordt vervolgd. Gelukkig weet ik nu waar ik het gebouw kan vinden, en op welke verdieping ik moet zijn.’s Avonds heerlijk genoten van een pizza ergens in het centrum van Bern en de wandelplannen gemaakt voor morgen.

7-4
De eerste wandeldag van de komende 3 maanden brak vandaag aan. Via het internet kwam ik goede verhalen en mooie foto’s tegen van de Oeschinensee bij Kandersteg, dus dit werd het doel van vandaag. In het dorpje aangekomen eerst geïnformeerd bij het VVV of de wandeling begaanbaar was (er lag nog een behoorlijke hoeveelheid sneeuw op de bergen rondom Kandersteg) en of er een wandelkaart van het gebied beschikbaar was. Gelukkig was het geen probleem om het meer te bereiken, en voorzien van een (eenvoudige) wandelkaart vertrokken we aan onze tocht. De weg naar boven verliep langs een rivier, en gaf steeds meer zicht op de enorme bergen (tot 3600m hoge toppen in de verte). Het meer zelf was ‘helaas’ nog bevroren, maar de omgeving blijft prachtig! Heerlijk genoten van de zon en een meegebrachte lunch bij het meer. Voor de terugweg wilden we langs de andere kant naar beneden lopen (onder/langs een gondelbaantje, die net deze maand nog niet gaat). De wegwijzers waren echter op sommige plekken weggehaalt ivm de skipistes die er tijdens het skiseizoen liepen, waardoor we soms even moesten zoeken naar de juiste route en er uiteindelijk zelfs langer over gedaan hebben om beneden te komen dan om omhoog te lopen. Deze heerlijke wandeldag werd afgesloten met een traditie: Schnitzel mit pommes frites